شیوع اینترنت به عنوان وسیله ارتباطی و توسعه کاربردهای آن از جمله در زمینه های مطالعاتی و تحقیقاتی مورد نیاز کاربران، خواسته یا ناخواسته، بشر امروزی را از به کارگیری این وسیله ناگزیر کرده است.
اجتناب کردن و پرهیز دادن افراد از به کارگیری چنین وسیله ای خبطی است که ما را از قافله توسعه عقب نگه داشته و خواهد داشت و روزی چشم باز خواهیم کرد که هند و سنگاپور و… در کورس توسعه بتازند و ما اندرخم یک کوچه باشیم.
اما اینکه با توجه به اینکه تبلیغات شغلی طبق رویه و مصوبات هیات مدیره کانون وکلا و آرای دادگاه های انتظامی برای وکیل ممنوع است آیا استفاده از اینترنت هم تبلیغ محسوب می شود سوالی است قابل تفصیل.
امروزه ارتباط اینترنتی وسیله ای چند منظوره است. با چنین دیدگاهی می توان پاسخ داد که اگرچه استفاده خیل تجار و شرکت های بازرگانی از فضای سایبر نیم نگاهی به اهداف تبلیغاتی دارد ولی این رویکرد ناشی از انگیزه و برخورد کاربر است نه خود وسیله.
کما اینکه گروهی از این وسیله برای اهداف ضدارزشی استفاده می کنند و در مقابل ایشان کم نیستند کسانی که از آن در جهت خیر و صلا ح نوع بشر استفاده می کنند.
صرف استفاده از اینترنت و حتی معرفی خود در این فضای گسترده بدون هدف تبلیغ جهت جلب مشتری (که خلا ف شئون وکالت است) تبلیغ محسوب نمی شود بلکه نیاز امروز و آینده جامعه وکالت است.
دور نیست زمانی که دادرسی ها حتی در محدوده دادرسی های داخلی به وسیله ارتباطات الکترونیکی انجام پذیرد. چیزی که شان ایجاد مجتمع قضایی عدالت بود و قرار بر تعمیم آن بود.
چه اشکالی دارد اگر دنیا از اینترنت با سرعت چندین مگابایت در ثانیه صحبت می کند ما از طریق اینترنت چند کیلوبایت در ثانیه، اخطار حضور در جلسه دادگاه یا ابلا غ نظر کارشناس و غیره را دریافت کنیم تا دادرسی ها به سال ها نینجامد؟!
چه اشکالی دارد برای طرح دعوا یا دفاع در مقابل آن جلسه مشاوره ای در چت روم این موسسه تمام المنفعه بزرگ و سخاوتمند داشته باشیم؟!
اگر نتوانستیم از نعمتی درست استفاده کنیم آیا باید آن را معدوم کنیم یا خود را اصلا ح کنیم؟
اینترنت هم منافع بسیاری برای جامعه وکالت و پیشبرد احقاق حقوق ملت می تواند داشته باشد.
لیکن کانون وکلا می تواند ضوابطی جهت ساختار سایت ها وضع کند که جنبه تبلیغات حرفه ای آنها منتفی شود یا تقلیل یابد.
د وکیل دادگستری