دادخواست تقابل
وکیل تقابل در ایلام
در جریان دادرسی حقوقی، از زمانی که خواهان، جهت مطالبه‌ی خواسته ی خود اقدام به ارائه ی دادخواست به دادگاه می‌نماید و تا زمانی که دادخواست وی ثبت می گردد به خوانده جهت حضور و اطلاع از دادرسی، ابلاغ می‌شود تا مدتی قبل از شروع دادرسی آماده گردد و بتواند در دفاع از دعوایی که علیه او اقامه شده، دفاعیات و مستندات خود را آماده نماید تا بتواند از این فرصت زمانی که برای او فراهم شده، در جهت محکومیت خواهان به بی حقی استفاده نماید.
موضوعی را که خواهان می‌تواند در جریان دادرسی با توجه به دادخواست خود مطرح کند، بسته به موضوع می‌تواند در زمینه ی امور مالی و مطالبه‌ی وجهی برای قرارداد باشد. در مقابل خوانده می‌تواند چنانچه که ادعای خواهان برای مطالبه‌ی وجه را غیر موجه و بدون سبب می داند، با ارائه ی دلیل به دادگاه، خود را از تعهدی که ممکن است با اقامه ی دعوی و پیروزی خواهان بر ذمه ی او قرار گیرد، رها سازد.
یکی از این طرق که به نوعی دفاعیات خوانده در دادرسی محسوب می گردد، اقامه و تنظیم دادخواست طاری است که به نوعی ادعای خوانده در مقابل خواهان محسوب می‌شود و به این جهت که با درخواست خواهان در تقابل می باشد، به نوعی دفاع و نفی حقانیت خواهان محسوب می گردد.
سوالات مرتبط با نمونه دادخواست تقابل
- – دعوای متقابل چیست و در چه مواقعی دادخواست تقابل به دادگاه تقدیم می‌شود؟
- – شرایط لازم برای تنظیم دادخواست دعوای متقابل چیست؟
- – در صورت عدم شرایط لازم، دادخواست دعوای متقابل چگونه مطرح می گردد؟
- – در چه صورتی دعوای متقابل بدون دادخواست تقابل مطرح می‌شود؟
- – دادخواست دعوای متقابل در چه مراحلی پذیرفته می‌شود؟
- – آثار تقدیم دادخواست تقابل چیست؟ بهترین وکیل جهت طرح دعوای متقابل کیست و چه ویژگیهایی دارد؟
ماهیت دعوای متقابل
در هر دادرسی خواهان با وجود و ارائه ی مدارک و مستندات خود سعی در اثبات حقانیت، پیروزی و محکومیت خوانده دارد. از این رو برای این اقدام باید دلایل مرتبط با دادخواست و دعوی خود را مطرح نماید. از طرفی دیگر خوانده در دفاع از خود با ایراد به شکل و ماهیت دعوی سعی بر اثبات بی حقی خواهان را خواهد داشت. ایراد ماهوی و در واقع منطبق قرار دادن عدم حقانیت خواهان با توجه به ماهیت خواسته، می‌تواند خود در قالب یکی از دعاوی طاری مطرح گردد.
یکی از دعاوی طاری که به ماهیت دعوی خواهان ایراد وارد می کند، اقامه ی دادخواست تقابل از جانب خوانده است که در ان خوانده سعی بر منتفی دانستن ادعای خواهان برای حقانیت خود است و با اقامه ی یک دعوای تمام عیار علیه خواهان در دفاع از خود اقدام می کند.
به عنوان مثال؛
خواهان به موجب سند مبایعه نامه، دادخواست الزام به تنظیم سند رسمی را علیه خوانده مطرح می کند و در مقابل خوانده با اقامه ی دعوای بطلان عقد نسبت به همان سند مبایعه نامه، سعی بر ادعای بی حقی خواهان دارد.
حتی در مواردی هم خوانده با تنظیم دادخواست تقابل با ادعای اینکه خواهان اقدام به پرداخت ثمن نکرده است، در مقابل، مطالبه‌ی ضرر و زیان خسارت و یا وجه التزام را می‌نماید.
شرایط لازم برای تنظیم نمونه دادخواست تقابل
اگرچه هر شخص در هر زمانی که امکان مطالبه‌ی حق قطعی به موجب دادخواست تقابل وجود دارد، می‌تواند اقامه ی دعوای اصلی بنماید، ولی برای دادخواست تقابل امکان چنین فرضی به صورت مطلق وجود ندارد، هر چند که دادخواست دعوای متقابل خود یک دعوی کامل مطرح و عنوان می‌شود و تمامی شرایط لازم برای اقامه ی دادخواست دعوی اصلی را دارا خواهد بود؛
ولی برای طرح دادخواست دعوی متقابل شرایطی علاوه برشرایط عمومی تنظیم دادخواست اصلی مطرح است که به شرح ذیل می باشد:
– اصلی ترین شرط برای تنظیم نمونه دادخواست تقابل، وجود وحدت منشا و یا ارتباط کامل با دعوای اصلی است. وحدت منشا در صورتی که موضوع اصلی دعوی، هم در دادخواست اصلی و هم در دادخواست دعوی متقابل یکی باشد و به جهت آثار متعدد و متقابل موضوع اصلی دعوی، دعاوی مطرح می گردد.
در صورتی دعوی دارای ارتباط کامل می باشد که در صورت صدور رای در مورد یکی از دادخواست، در مورد دیگر هم رای صادر می‌شود.
– دادخواست دعوای متقابل باید به همان دادگاهی که صلاحیت رسیدگی به دعوی اصلی را دارد، تقدیم گردد، اگرچه صلاحیت محلی دعوای متقابل رعایت نشده باشد و این یکی از موارد خاص برخلاف صلاحیت محلی است.
– مهلت ارائه دادخواست تقابل، باید تا پایان اولین جلسه ی دادرسی مطرح شود و بعد از این مقطع پذیرفته نخواهد شد.
– با توجه به اینکه دعوای متقابل خود یک دادخواست کامل می باشد، در این صورت باید با توجه به موضوع دعوی، هزینه ی دادرسی دادخواست دعوی متقابل با توجه به مالی و غیرمالی بودن ان پرداخت شود.
عدم وجود شرایط لازم برای نمونه دادخواست تقابل
اگر دادخواست دعوی متقابل بر اساس شرایط لازم مطرح نگردد، و از جهتی دیگر به هم ارتباط کامل نداشته باشند، در این صورت دادگاه اقدام به تفکیک دعاوی مطرح شده می‌نماید و در صورتی که خود دارای صلاحیت محلی و ذاتی برای رسیدگی به دادخواست متقابل باشد، به طور جداگانه رسیدگی می کند.
موارد عدم نیاز به طرح دادخواست دعوای متقابل
دادخواست تقابل خود به عنوان یک طریقه ی دفاع در برابر دادخواست اصلی خواهان می باشد و چون در دعوی متقابل، خوانده به منظور بی حقی ادعای خواهان باید موضوع دعوی خود را اثبات کند؛ در نتیجه باید با ارائه دادخواست دعوای متقابل ادله ی خود را جمع آوری و اقامه نماید.
ولی در بعضی از موارد خوانده در مقام دفاع در برابر ادعای خواهان، نیازی به تنظیم دادخواست تقابل ندارد و می‌تواند به صرف اظهار مواردی از جمله، فسخ، تهاتر،صلح، رد خواسته و بطلان موضوع و قرارداد متنازع، موجب اثبات بی حقی خواهان گردد. البته این در صورتی است که اظهارات مستند به سند معتبر باشد. اگر صرفا ادعا و هنوز به اثبات و تایید نرسیده باشد، نیاز به تنظیم دادخواست دعوای متقابل دارد.
امکان اقامه ی دعوای متقابل در مراحل دادرسی
دعوای متقابل خود یک دعوایی است که به عنوان دفاع محسوب می گردد و مانند دعوای اصلی قابل طرح در هر مرحله ای از دادرسی است و به عبارتی در هر مرحله ای که به صورت ماهوی به دادخواست اصلی رسیدگی می‌شود، امکان رسیدگی به دادخواست دعوای متقابل در مرحله ی بدوی، واخواهی، تجدید نظر خواهی وجود دارد.مگر در مرحله ی فرجام خواهی و اعتراض ثالث و اعاده ی دادرسی.
آثار تقدیم دادخواست تقابل
با توجه به اینکه با ارائه ی دادخواست دعوای متقابل، خوانده در مقام خواهان هم محسوب می گردد، می‌تواند از تمام امتیازاتی که قانون برای خواهان دعوای اصلی در مرحله ی دادرسی در نظر گرفته است، به جهت حفظ بهتر و کامل موضوع خواسته، از ان بهره مند گردد که شامل قرار تامین خواسته، قرار دستور موقت، قرار تامین دلیل، جلب ثالث و ضرر و زیان ناشی از موضوع دادخواست دعوای متقابل و امثال ان می گردد.
